Λουίζα

Η λουίζα στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται για τις στομαχικές διαταραχές, ενώ συνιστάται για τις νεφρολιθιάσεις (πέτρα στα νεφρά) λόγω της διουρητικής δράσης της .

Το αφέψημα πιστεύεται ότι είναι τονωτικό, αντιπυρετικό και διουρητικό, ενώ σταματάει και τη διάρροια. Ακόμη, αναφέρεται ότι έχει ακαρεοκτόνες και αντιβατηριακές ιδιότητες .

Στη Λατινική Αμερική χρησιμοποιείται ενάντια στο άσθμα,, το κρυολόγημα, τους κολικούς, τη διάρροια, τη δυσπεψία και τον πυρετό. Υπάρχει πλήθος ερευνητικών δημοσιεύσεων για τις ιδιότητες των φύλλων της λουΐζας, οι οποίες συγκεντρωτικά είναι οι εξής: καταπραϋντικές, χαλαρωτικές, αντισπασμωδικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές, ενώ αντιμετωπίζει στομαχοεντερικές διαταραχές και διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος . Σε γενικές γραμμές, οι ιδιότητες της λουΐζας αποδίδονται στα συστατικά του αιθέριου ελαίου ή /και τις φαινολικές ουσίες.